Ksar Haddada

De Berbers, de eerste bewoners van Tunesië en Noord-Afrika in het algemeen, hebben ons een onschatbaar materieel en immaterieel erfgoed nagelaten: de ksar.

De ksar, in het meervoud ksour, was tot de moderne tijd het centrale element van het leven in Zuid-Tunesië. Deze architectloze architectuur van de regio Tataouine toont de creativiteit  van der tijd. De ksour vertegenwoordigde de kernen waarrond de dorpen uiteindelijk vorm kregen. Deze gebouwen waren een agrarische, sociale en militaire instelling. Sommigen zeggen dat de ksours schuren waren, een theorie die niet kan worden bewezen. Naar schatting zou het  2500 jaar oud zijn. Herodotus heeft er over gesproken en ook over de beschaving van de Garamantes. Herodotus die verteld wat de Garamanten zijn: de mensen van de steden of de mensen die in de steden wonen. Dus volgens zijn woorden en volgens wat we vandaag kunnen bewonderen, zijn dit inderdaad steden in de meest moderne zin van het woord. Ongetwijfeld gebruikten de Berbers deze constructies als toevluchtsoord voor de berggrotten die ze ombouwden tot tijdelijke habitat.

De ksour zien er vanuit architectonisch oogpunt uit als een kalâa: een reeks ghorfa’s (kamers) verdeeld over verschillende verdiepingen rond een binnenplaats in de rol van de markt, steegjes, een plaats van aanbidding en een of meer stortbakken. De ksar ziet eruit als een fort met een buitenmuur die meer dan tien meter hoog kan zijn en die je niet naar binnen laat kijken. Meer dan 150 ksour en kalâa zijn te bewonderen in  het Tunesische zuidoosten, alleen in de regio Tataouine zijn er 37.

Opneming Star Wars in de Ksar Haddada